You are looking for information, articles, knowledge about the topic nail salons open on sunday near me kasprowicz nie ma tu nic szczególnego on Google, you do not find the information you need! Here are the best content compiled and compiled by the https://toplist.dianhac.com.vn team, along with other related topics such as: kasprowicz nie ma tu nic szczególnego Koniec wieku XIX
Table of Contents
Kto jest adresatem nie ma tu nic szczególnego?
Adresatami utworu były osoby mające skłonności do filozofowania, snucia refleksji czy poszukiwania sensu życia. Podmiot liryczny próbuje przekonać ich do bardziej przyziemnego myślenia, doceniania prostoty zwyczajnej i codziennej egzystencji. Piękno świata jest wystarczającym dowodem miłości Boga do człowieka.
Jaki temat podejmuje Jan Kasprowicz w wierszu Rozmiłowała się ma dusza?
Utwór o incipicie „Rozmiłowała się ma dusza…” otwiera tom Kasprowicza pt.: „Księga ubogich” i stanowi wyraz światopoglądu poety – zawiera akceptację dla świata urządzonego przez Boga. Afirmacja życia łączy się ze zgodą na śmierć. Taki jest porządek rzeczy i trzeba się z nim pogodzić, by doświadczyć szczęścia.
Do kogo podmiot liryczny kieruje swój monolog w Księdze ubogich?
Podmiot liryczny zwraca się bezpośrednio do górskiej przyrody, pojawiają się apostrofy („Witajcie, kochane góry”, „O, witaj droga ma rzeko!”, „Słyszę, jak szumisz, ty wodo”). Wypowiedź osoby mówiącej ma charakter emocjonalny, obecne są wykrzyknienia („A byłem tak daleko!”, „Tak!”).
Na czym polega prometeizm Adama w Dies irae?
Prometejski bunt przeciwko Bogu ,oskarżenie ,że dopuścił do istnienia grzechu i zła ,aby za nie sądzić człowieka i skazywać go na potępienie . Podmiot liryczny całą winę za popełnione zło obarcza Boga ,którego uważa za potężnego ale okrutnego .
Jan Kasprowicz: Wiersze
- Article author: literat.ug.edu.pl
- Reviews from users: 7313
Ratings
- Top rated: 4.6
- Lowest rated: 1
- Summary of article content: Articles about Jan Kasprowicz: Wiersze III. Nie ma tu nic szczególnego,. Żadnych tu dziwów świata: Fundament z skalnych odłamów,. Z płazów świerkowych chata. Przed chatą mały ogródek,. …
- Most searched keywords: Whether you are looking for Jan Kasprowicz: Wiersze III. Nie ma tu nic szczególnego,. Żadnych tu dziwów świata: Fundament z skalnych odłamów,. Z płazów świerkowych chata. Przed chatą mały ogródek,.
- Table of Contents:

Księga Ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja, środki stylistyczne, analiza – Jan Kasprowicz
- Article author: poezja.org
- Reviews from users: 44162
Ratings
- Top rated: 4.1
- Lowest rated: 1
- Summary of article content: Articles about Księga Ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja, środki stylistyczne, analiza – Jan Kasprowicz Utwór Jana Kasprowicza „Nie ma tu nic szczególnego” jest trzecim lirykiem ze zbioru „Księga ubogich”, wydanego w 1916 roku. …
- Most searched keywords: Whether you are looking for Księga Ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja, środki stylistyczne, analiza – Jan Kasprowicz Utwór Jana Kasprowicza „Nie ma tu nic szczególnego” jest trzecim lirykiem ze zbioru „Księga ubogich”, wydanego w 1916 roku. Utwór Jana Kasprowicza „Nie ma tu nic szczególnego” jest trzecim lirykiem ze zbioru „Księga ubogich”, wydanego w 1916 roku. Stanowi przykład inspiracji filozofią franciszkańską. Za pomo…
- Table of Contents:
Nie ma tu nic szczególnego (Księga Ubogich III) – analiza utworu
Nie ma tu nic szczególnego – interpretacja utworu

INTERPRETACJA WIERSZA „NIE MA TU NIC SZCZEGÓLNEGO” Z TOMU „KSIĘGA UBOGICH” JANA KASPROWICZA – Młoda Polska – Bryk.pl
- Article author: www.bryk.pl
- Reviews from users: 42098
Ratings
- Top rated: 4.6
- Lowest rated: 1
- Summary of article content: Articles about INTERPRETACJA WIERSZA „NIE MA TU NIC SZCZEGÓLNEGO” Z TOMU „KSIĘGA UBOGICH” JANA KASPROWICZA – Młoda Polska – Bryk.pl W wierszu “Nie ma tu nic szczególnego” poeta wyraża przekonanie, że przyroda jest podstawą ludzkiego życia. To natura pozwala człowiekowi wybudować upragniony … …
- Most searched keywords: Whether you are looking for INTERPRETACJA WIERSZA „NIE MA TU NIC SZCZEGÓLNEGO” Z TOMU „KSIĘGA UBOGICH” JANA KASPROWICZA – Młoda Polska – Bryk.pl W wierszu “Nie ma tu nic szczególnego” poeta wyraża przekonanie, że przyroda jest podstawą ludzkiego życia. To natura pozwala człowiekowi wybudować upragniony … Tom poetycki “Księga ubogich” został napisany przez Jana Kasprowicza w 1916 roku, jest charakterystyczny dla trzeciego okresu twórczości autora. W …
- Table of Contents:

Nie ma tu nic szczególnego – interpretacja, analiza – Jan Kasprowicz
- Article author: eszkola.pl
- Reviews from users: 48640
Ratings
- Top rated: 4.1
- Lowest rated: 1
- Summary of article content: Articles about Nie ma tu nic szczególnego – interpretacja, analiza – Jan Kasprowicz Poeta ukazuje w nim zwykły wiejski zakątek, oddając w ten sposób prostotę ludzkiego życia. Od pierwszych wersów Kasprowicz tworzy nastrój zwyczajności, prostoty … …
- Most searched keywords: Whether you are looking for Nie ma tu nic szczególnego – interpretacja, analiza – Jan Kasprowicz Poeta ukazuje w nim zwykły wiejski zakątek, oddając w ten sposób prostotę ludzkiego życia. Od pierwszych wersów Kasprowicz tworzy nastrój zwyczajności, prostoty … ✅ „Nie ma tu nic szczególnego…” to trzeci z liryków zawartych w „Księdze ubogich”. Poeta ukazuje w nim zwykły wiejski zakątek, oddając w ten sposób prostotę ludzkiego życia.Od pierwszych wersów Kasprowicz tworzy nastrój zwyczajności, prostoty, łagodnej codzienności:(…) Nie ma tu nic szczególnego,/ Żadnyc…
- Table of Contents:
Polecamy również
Zobacz również
Losowe zadania
Powiązane kategorie
Powiązane kategorie

Księga Ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja, środki stylistyczne, analiza – Jan Kasprowicz
- Article author: poezja.org
- Reviews from users: 19682
Ratings
- Top rated: 4.0
- Lowest rated: 1
- Summary of article content: Articles about Księga Ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja, środki stylistyczne, analiza – Jan Kasprowicz Updating …
- Most searched keywords: Whether you are looking for Księga Ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja, środki stylistyczne, analiza – Jan Kasprowicz Updating Utwór Jana Kasprowicza „Nie ma tu nic szczególnego” jest trzecim lirykiem ze zbioru „Księga ubogich”, wydanego w 1916 roku. Stanowi przykład inspiracji filozofią franciszkańską. Za pomo…
- Table of Contents:
Nie ma tu nic szczególnego (Księga Ubogich III) – analiza utworu
Nie ma tu nic szczególnego – interpretacja utworu

Rozmiłowała się ma dusza – interpretacja, środki stylistyczne – Jan Kasprowicz
- Article author: eszkola.pl
- Reviews from users: 45477
Ratings
- Top rated: 4.2
- Lowest rated: 1
- Summary of article content: Articles about Rozmiłowała się ma dusza – interpretacja, środki stylistyczne – Jan Kasprowicz Updating …
- Most searched keywords: Whether you are looking for Rozmiłowała się ma dusza – interpretacja, środki stylistyczne – Jan Kasprowicz Updating ✅ Utwór o incipicie „Rozmiłowała się ma dusza…” otwiera tom Kasprowicza pt.: „Księga ubogich” i stanowi wyraz światopoglądu poety – zawiera akceptację dla świata urządzonego przez Boga. Afirmacja życia łączy się ze zgodą na śmierć. Taki jest porządek rzeczy i trzeba się z nim pogodzić, by doświadczyć szc…
- Table of Contents:
Polecamy również
Zobacz również
Losowe zadania
Powiązane kategorie
Powiązane kategorie

Księga ubogich I – interpretacja, środki stylistyczne, analiza – Jan Kasprowicz
- Article author: poezja.org
- Reviews from users: 47330
Ratings
- Top rated: 3.1
- Lowest rated: 1
- Summary of article content: Articles about Księga ubogich I – interpretacja, środki stylistyczne, analiza – Jan Kasprowicz Updating …
- Most searched keywords: Whether you are looking for Księga ubogich I – interpretacja, środki stylistyczne, analiza – Jan Kasprowicz Updating „Księga ubogich” to tomik Jana Kasprowicza wydany po raz pierwszy w 1916 roku. Wszystkie zawarte w nim utwory powstały w plenerze, podczas wędrówek po Tatrach. Przykładem liryki tatrzańskiej…
- Table of Contents:
Księga ubogich I – analiza utworu
Księga ubogich I – interpretacja utworu

Księga ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja – Jan Kasprowicz – Zinterpretuj.pl
- Article author: zinterpretuj.pl
- Reviews from users: 21196
Ratings
- Top rated: 4.4
- Lowest rated: 1
- Summary of article content: Articles about Księga ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja – Jan Kasprowicz – Zinterpretuj.pl Cykl otwiera ostatni etap w działalności artystycznej Jana Kasprowicza, w którym wać silne inspiracje działalnością świętego Franciszka z … …
- Most searched keywords: Whether you are looking for Księga ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja – Jan Kasprowicz – Zinterpretuj.pl Cykl otwiera ostatni etap w działalności artystycznej Jana Kasprowicza, w którym wać silne inspiracje działalnością świętego Franciszka z … W trzecim wierszem z „Księgi ubogich”, o incipicie „Nie ma tu nic szczególnego…”, poeta ukazuje prostotę ludzkiego życia na przykładzie wiejskiej osady.
- Table of Contents:
Księga ubogich III – analiza wiersza
Księga ubogich III – interpretacja wiersza

Księga ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja – LekcjaPolskiego.pl
- Article author: lekcjapolskiego.pl
- Reviews from users: 35408
Ratings
- Top rated: 4.2
- Lowest rated: 1
- Summary of article content: Articles about Księga ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja – LekcjaPolskiego.pl Tematyka relacji człowieka i Boga to kwestia nader często poruszana w utworach Jana Kasprowicza, wybitnego poety, krytyka literackiego, … …
- Most searched keywords: Whether you are looking for Księga ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – interpretacja – LekcjaPolskiego.pl Tematyka relacji człowieka i Boga to kwestia nader często poruszana w utworach Jana Kasprowicza, wybitnego poety, krytyka literackiego, … Tematyka relacji człowieka i Boga to kwestia nader często poruszana w utworach Jana Kasprowicza, wybitnego poety, krytyka literackiego, dramaturga i tłumacza związanego z epoką Młodej Polski. W wierszu Księga Ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego) – inspirując się filozofią św. Franciszka z Asyżu – dokonuje pochwały prostego życia i doceniania wspaniałego świata i natury, które oferował nam ludziom miłosierny Stwórca.
- Table of Contents:
Księga ubogich III – analiza utworu i środki stylistyczne
Księga ubogich III – interpretacja utworu
Podsumowanie
Ostatnie opracowania

Nie ma tu nic szczególnego… – interpretacja i analiza – streszczenie, opracowanie na wypracowania.pl
- Article author: wypracowania.pl
- Reviews from users: 13203
Ratings
- Top rated: 4.3
- Lowest rated: 1
- Summary of article content: Articles about
Nie ma tu nic szczególnego… – interpretacja i analiza – streszczenie, opracowanie na wypracowania.pl „Nie ma tu nic szczególnego…” to wiersz Jana Kasprowicza z tomu „Księga ubogich”. Stanowi on wyraz miłości poety do górskiego pejzażu i prostego życia na … … - Most searched keywords: Whether you are looking for
Nie ma tu nic szczególnego… – interpretacja i analiza – streszczenie, opracowanie na wypracowania.pl „Nie ma tu nic szczególnego…” to wiersz Jana Kasprowicza z tomu „Księga ubogich”. Stanowi on wyraz miłości poety do górskiego pejzażu i prostego życia na … - Table of Contents:
Podobne tematy
Tematy z kategorii Lektury
Losowe tematy

Jan Kasprowicz „Nie ma tu nic szczególnego” – interpretacja i analiza wiersza
- Article author: wypracowania24.pl
- Reviews from users: 34107
Ratings
- Top rated: 4.8
- Lowest rated: 1
- Summary of article content: Articles about Jan Kasprowicz „Nie ma tu nic szczególnego” – interpretacja i analiza wiersza Utwór Jana Kasprowicza pt.: „Nie ma tu nic szczególnego” pochodzi z wydanej w 1916 r. „Księgi ubogich”, w której najsilniej doszła do głosu postawa … …
- Most searched keywords: Whether you are looking for Jan Kasprowicz „Nie ma tu nic szczególnego” – interpretacja i analiza wiersza Utwór Jana Kasprowicza pt.: „Nie ma tu nic szczególnego” pochodzi z wydanej w 1916 r. „Księgi ubogich”, w której najsilniej doszła do głosu postawa … Utwór Jana Kasprowicza pt.: „Nie ma tu nic szczególnego” pochodzi z wydanej w 1916 r. „Księgi ubogich”, w której.
- Table of Contents:

See more articles in the same category here: toplist.dianhac.com.vn/blog.
Księga Ubogich III (Nie ma tu nic szczególnego)
Autorem interpretacji jest: Adrianna Strużyńska.
Utwór Jana Kasprowicza „Nie ma tu nic szczególnego” jest trzecim lirykiem ze zbioru „Księga ubogich”, wydanego w 1916 roku. Stanowi przykład inspiracji filozofią franciszkańską. Za pomocą opisu zwykłego, wiejskiego zakątka poeta przedstawił prostotę ludzkiego życia.
Spis treści Nie ma tu nic szczególnego (Księga Ubogich III) – analiza utworu
Nie ma tu nic szczególnego – interpretacja utworu
Nie ma tu nic szczególnego (Księga Ubogich III) – analiza utworu
Wiersz ma budowę regularną, składa się z trzynastu czterowersowych strof. Poeta zastosował we wszystkich zwrotkach rymy w układzie abcb, drugi wers rymuje się z czwartym. Pierwsza strofa powtarza się na końcu utworu, ma on budowę klamrową. Wiersz jest przykładem liryki bezpośredniej, podmiot liryczny ujawnia obecność i wprost wyraża swoje refleksje na temat opisywanych wydarzeń. Pojawiają się więc czasowniki w pierwszej osobie liczby pojedynczej i odpowiednie zaimki („moje serce”, „wyciągam ręce”, „ku mnie”, „nie myślę o tem”). Osoba mówiąca docenia prostotę wiejskiego krajobrazu, zdaje sobie sprawę, że nie ma w nim nic wyjątkowego, ale nie powoduje to jej niezadowolenia. W utworze panuje atmosfera zwyczajnego, codziennego dnia, który może być źródłem satysfakcji, jeśli odpowiednio się do niego podejdzie.
Warstwa stylistyczna utworu jest rozbudowana, poeta stworzył plastyczny obraz wiejskiego krajobrazu. Na rytm wiersza wpływają anafory, kilka strof rozpoczyna się od wersu „Nie ma tu nic szczególnego” pełniącego funkcję tytułu oraz refrenu. W utworze pojawiają się apostrofy do ludzi będących adresatami wiersza („O ludzie zmęczeni!”, „O ludzie, nękani strachem!”, „O ludzie, żyjący nadzieją!”, „O ludzie, żądni bogactwa!”, „O ludzie, żywota chciwi!”, „Walczący z chwiejnością ludzie!”). Wiersz ma formę monologu podmiotu lirycznego do zabieganego otoczenia, które nie docenia zwyczajnych dni, mimo że to właśnie z nich składa się życie. Stara się namówić ludzi, aby brali przykład z prostego, góralskiego ludu. Wypowiedź podmiotu lirycznego ma charakter emocjonalny, zastosowano wykrzyknienia („Zagasły!”, „Droga się w blaskach pławi!”) oraz pytania retoryczne („O ludzie, zbytnio ciekawi!?”, „O ludzie, tęsknotą gnani?”, „Żagwią się ognie Boże?”).
Ważną rolę odgrywają też znaki interpunkcyjne, wielokropki tworzą wrażenie zawieszenia głosu podmiotu lirycznego. Obecne są niedopowiedzenia („Nad domu naszego dachem…”, „Nie ma tu nic szczególnego…”, „Prawie nie myślę o tem…”, „O cudzie i o nie-cudzie…”). W utworze pojawiają się metafory („wyciągam ręce i zgarniam skarby Bożego władztwa”, „w wieczór na górskich szczytach żagwią się ognie Boże”, „przypływa dziś ku mnie pewność o cudzie i o nie-cudzie”). Przyroda nabiera w wierszu cech ludzkich, zastosowano personifikacje („droga się snuje pod płotem”, „poranek zeszedł nad drogą”, „łąka rozkwitła leży”, „trawy śmiać się umieją”). Opis jest plastyczny dzięki obecności epitetów („skalnych odłamów”, „płazów świerkowych”, „mały ogródek”, „głaźnej otchłani”, „łąka rozkwitła”, „mroków błękitnych”).
Nie ma tu nic szczególnego – interpretacja utworu
Tytuł zbioru, do którego należy utwór, sugeruje związek ze średniowieczną „księgą ubogich”. Było to wydanie biblijnych historii w postaci obrazków, co pozwalało je poznać prostym ludziom niepotrafiącym czytać. W ten sposób rozpowszechniano Słowo Boże i prawdy wiary w przystępnej formie. Podobną funkcję pełni cykl utworów Kasprowicza. Prosta forma posłużyła do przedstawienia głębokich refleksji na temat ludzkiej egzystencji. Poeta nie zwracał się jednak do ludzi niewykształconych, nieobytych z kulturą. Adresatami utworu były osoby mające skłonności do filozofowania, snucia refleksji czy poszukiwania sensu życia. Podmiot liryczny próbuje przekonać ich do bardziej przyziemnego myślenia, doceniania prostoty zwyczajnej i codziennej egzystencji. Piękno świata jest wystarczającym dowodem miłości Boga do człowieka.
Utwór inspirację franciszkanizmem czerpiącym z poglądów św. Franciszka z Asyżu. Była to filozofia głosząca afirmację natury, akceptację rzeczywistości, razem z jej ciemnymi stronami. Podmiot liryczny propaguje poszukiwanie szczęścia w codzienności, zgodę na trudne doświadczenia, które są nieodłącznym elementem życia. Franciszkanizm jest postawą polegającą na pogodzeniu się ze światem i samym sobą oraz głębokiej wierze w nieograniczoną dobroć Boga. Wiersz stanowi opis prostej, wiejskiej chaty. Zwyczajny, polski krajobraz pozornie nie jest niczym szczególnym. Wszędzie można znaleźć domy, drzewa, drogi, wschody i zachody słońca, a jednak mają one zbawienny wpływ na człowieka. Dają ludziom spokój i są źródłem szczęścia. Piękno przyrody jest dowodem na boską dobroć, zapewnia poczucie stałości, wynikające z niezmiennego cyklu przyrody.
Podmiot liryczny zapewnia, że to miejsce jest całkowicie zwyczajne, a jednak stanowi prawdziwą oazę spokoju. Życie osoby mówiącej jest pełne harmonii, w przeciwieństwie do ludzi z zewnątrz, których obserwuje. Są oni pełni niepokoju, próbują zrozumieć rzeczy, które są dostępne tylko dla Boga i niemożliwe do rozumowego poznania. Odwracają się od świata, przeżywają rozpacz i zniechęcenie. Wciąż żyją złudnymi nadziejami, ponieważ nie doceniają chwili obecnej. Liczą, że za jakiś czas ich życie diametralnie się zmieni, krytykują rzeczywistość. Wszyscy ludzie mają te same pragnienia, dążą do bogactwa, marzą o wiecznej młodości, mimo że jest to nierealne. Przez ciągłe poczucie niespełnienia, żyją w lęku przed starością i śmiercią, ponieważ nie dadzą rady zrealizować swoich wygórowanych celów. Ludzie nie mają stabilnego systemu wartości, są zagubieni, cierpią z powodu niepewności i niskiej samooceny. Z postawy mieszkańców miasta bije ogromne zagubienie do którego nie potrafią się przyznać. Osoba mówiąca żyje w całkowicie inny sposób. Na wsi panuje przyroda, wszyscy dostosowują się do praw natury. Nikt nie ma czasu na zamartwianie się, brakuje powodów do lęku i niepokoju. Rozłożyste drzewa chronią przed burzą, nie trzeba nigdzie się spieszyć. Nadchodzący wieczór nie wywołuje strachu, wiadomo, że za kilka godzin znowu wstanie dzień. Kluczem do szczęścia jest docenianie tego co się ma, nie należy chcieć więcej niż jest się w stanie otrzymać.
Czytaj dalej: Hymn św. Franciszka z Asyżu interpretacja
Ostatnia aktualizacja: 2022-08-11 20:23:53
INTERPRETACJA WIERSZA „NIE MA TU NIC SZCZEGÓLNEGO” Z TOMU „KSIĘGA UBOGICH” JANA KASPROWICZA
INTERPRETACJA WIERSZA „NIE MA TU NIC SZCZEGÓLNEGO” Z TOMU „KSIĘGA UBOGICH” JANA KASPROWICZA
Tom poetycki “Księga ubogich” został napisany przez Jana Kasprowicza w 1916 roku, jest charakterystyczny dla trzeciego okresu twórczości autora. W tym czasie Kasprowicz stał się gorącym zwolennikiem filozofii świętego Franciszka z Asyżu, która zakładała wszechogarniającą miłość, życie w zgodzie z przyrodą i radosną wiarę. Dla poety były to lata całkowitego pogodzenia się z tym, co niesie los, a także pokornego poddania się woli Boga. W twórczości nowy światopogląd poety wyrażał się w zamierzonej stylizacji na prymitywizm i nawiązywaniu do charakterystycznych form poezji ludowej. Utwory są nasycone pogodnym i spokojnym klimatem, choć nieco melancholijnym.
Tytuł tomu – “Księga ubogich” – jest nawiązaniem do starych wydań Pisma Świętego zawierających obrazki – “Biblia pauperum”, które było skierowane do niewykształconych ludzi, analfabetów. Również oni są adresatami twórczości Kasprowicza.
W wierszu “Nie ma tu nic szczególnego” poeta wyraża przekonanie, że przyroda jest podstawą ludzkiego życia. To natura pozwala człowiekowi wybudować upragniony dom: “Fundament z skalnych odłamów, z płazów świerkowych chata”. Ona też daje człowiekowi niezbędne schronienie i wypoczynek: “Czuwa nad naszym spoczynkiem rząd pewnych siebie jasieni”, Rozłożył swoje konary […] nad zrębem naszego domu”. Pochodząca od Stwórcy przyroda jest naturalnie piękna, symbolizuje trwałość, ale także przemijanie i nieustanne odradzanie się. Z wielką wprawą poeta maluje obrazy łąk, gór i potoków, które budzą w człowieku pozytywne emocje. Kasprowicz sugeruje też, że egzystencja człowieka jest darem od Boga. To On pozwala wykorzystywać “skarby bożego władztwa” na ludzki pożytek. Według poety ludzie wiedzą o tym, choć nie wszyscy. Najgłębsza mądrość jest udziałem chłopów – prostych, ubogich ludzi, którzy pozostają w bliskim kontakcie z przyrodą.
Wiersz jest zbudowany z trzynastu strof. Jest to utwór toniczny, w którym rytm opiera się na takiej samej liczbie akcentów w wersetach. Ma też budowę klamrową – rozpoczyna go i kończy ta sama zwrotka. Często powtarzającym się motywem jest fragment: “nie ma tu nic szczególnego”. Wiersz nie obfituje w środki artystyczne.
W utworze Kasprowicz stylizuje się na prostego człowieka pochodzącego ze wsi, któremu nieobce są proste i szlachetne uczucia: radość z powodu życia i istnienia świata. W ten sposób głosi apoteozę życia według Bożych nakazów.
REKLAMA
Nie ma tu nic szczególnego
„Nie ma tu nic szczególnego…” to trzeci z liryków zawartych w „Księdze ubogich”. Poeta ukazuje w nim zwykły wiejski zakątek, oddając w ten sposób prostotę ludzkiego życia.
Od pierwszych wersów Kasprowicz tworzy nastrój zwyczajności, prostoty, łagodnej codzienności:
(…) Nie ma tu nic szczególnego,/ Żadnych tu dziwów świata:/ Fundament z skalnych odłamów,/ Z płazów świerkowych chata (…).
W dalszych strofach konsekwentnie odmalowuje ten sielski obraz, wprowadzając kolejne elementy: ogródek, jesiony, las, potok, łąkę, polną drogę. Obraz ten budzi zachwyt podmiotu lirycznego, wyraźne jest jego pozytywne nastawienie do tego krajobrazu. Niektóre jego elementy zostały spersonifikowane, jak np. „pewne siebie jasienie”, symbolizujące trwałość i opokę.
Obserwacja natury to punkt wyjścia do refleksji nad ludzkim losem i naturą. Na tle tego sielskiego, spokojnego krajobrazu przedstawia poeta spieszącego się człowieka. Ludzie są „chciwi życia”, dążą do bogactwa i zaspokojenia swojej ciekawości. Patrząc na to z dystansu, podmiot liryczny nie kryje zdziwienia ich postawą. Nie rozumie, dlaczego ludzie tak usilnie szukają czegoś więcej, skoro mają wszystko: „Gdy stojąc w progach tej chaty -/ O ludzie, żądni bogactwa! -/ Wyciągam ręce i zgarniam/ Skarby bożego władztwa…”.
Obcowanie z przyrodą daje człowiekowi szczęście i uszlachetnia jego duszę. Słowa wiersza to monolog kierowanym do współczesnego człowieka, zwracają jego uwagę na prawdziwe piękno, które jest wokół niego. „Ja” liryczne ze spokojem i łagodną cierpliwością tłumaczy, że nie trzeba czekać na cud, dążyć do nieosiągalnego, by osiągnąć szczęście. Wystarczy cieszyć się codziennym życiem, tak jak robi to prosty góralski lud:
(…) Bo jakiż cud tu być może,/ Gdzie w wieczór na górskich szczytach/ Żagwią się ognie boże?/ Zagasły!… Że zgasły tak prędko -/ O ludzie, żywota chciwi! -/ I że zagasnąć musiały,/ Nikt tu się temu nie dziwi (…).
Dla prostego człowieka odwieczny porządek natury jest czymś oczywistym, zastanym. Nikt się nie buntuje przeciwko śmierci, ponieważ jest ona nieunikniona.
Wiersz Kasprowicza jest toniczny. Każda strofa liczy cztery wersy, a pierwsza i ostatnia, które brzmią tak samo, tworzą klamrę kompozycyjną. Prostota formy współgra z wymową wiersza. Powtarzające się niczym refren słowa – „Nie ma tu nic szczególnego” – podkreślają zwyczajność miejsca i nadają wypowiedzi monotonny, spokojny ton.
Poeta zastosował niewiele środków poetyckich, posłużył się epitetami, by odmalować łagodny krajobraz (łąka rozkwitła, mały ogródek) oraz pytaniami retorycznymi, aby skłonić odbiorcę do zastanowienia się nad swoim postępowaniem.
So you have finished reading the kasprowicz nie ma tu nic szczególnego topic article, if you find this article useful, please share it. Thank you very much. See more: Koniec wieku XIX